எழுத்தாளர் பாலகுமாரனுக்கு என் நன்றிகள்....

ஒரு எழுத்தாளனால் ஒருவனை உருப்பட வைக்க முடியுமா?
என் அம்மா அந்த காலத்து பியூசி,
கதை புத்தகங்களில் என் அம்மா என் கவனத்தை பதியவைத்தாள்....அம்மாவை தான்டிய உலகம் தன் பிள்ளைக்கு தெரிய வேண்டும்... எது நல்லது, எது கெட்டது என்று அலசி ஆராயும் பக்குவம் தன் மகனுக்கு கிடைக்க வேண்டும் என்று பேராசை கொண்டாள்.....

கதை படிக்கும் போது பலரது வாழ்க்கையை நெருங்கி, கதாபாத்திரங்கள் அருகில் மிக அருகில் இருந்து பார்த்து அந்த பாத்திர படைப்புகளுக்கு ஏற்படும் சிக்கல்களை தீர்ப்பது போன்ற பல புத்திக்கொள்முதல்களை தன் மகனுக்கு கதை புத்தகங்கள் தரும் என்று நம்பினாள் ... அதுவே ஒரு காலகட்டத்தில் படிப்பில் நாட்டம் இல்லாமல் கதை புத்தகத்தின் மேல் கவனம் அதிகமான போது அம்மா என்னை சிறிது கடிந்தும் கொண்டால்.....

என்னை முதலில் கிரைம்கதைளே என்னை வசீகரித்தன... அதில் தவறு ஒன்றும் இல்லை அந்த திரில் அந்த வயதுக்கு போதைதான்... ஆனால் குடும்ப பொறுப்புகள் என் தோள்களில் பாத்மாசனம் போட்டு வெகு சீக்கரமாய் உட்கார்ந்த போது, வாழ்க்கை பற்றிய பயம் வந்து துக்க்ம் வராமல் தவித்த இரவுகள் கணக்கில் அடங்கா.....
அம்மா உயிரோடு இருக்கும் போதே பாலகுமாரன் எழுத்துக்கள் அறிமுகம். அதன் பிறகு அந்த எழுத்துக்கள் மீது காதல் இயல்பாய் வந்தது..

அப்பாவுக்கு கைத்தொழில் இல்லை, ஜவுளிக்கடையில் குமாஸ்தா உத்யோகம் வெகு சொற்ப மாத வருமானம், என்னை சேர்த்து 5 பிள்ளைகள், நானே பெரியவன், எனக்கு கீழே நான்கு தங்கைகள் இப்படி ஜீவிதம் போய் கொண்டு இருக்கையில், காசநோய் முற்றி அம்மா எங்களை நடுத்தெருவில் விட்டு விட்டு போனாள்.... எந்த பெண்ணுக்கு திருமணம் ஆகவில்லை....

என் அம்மா உயிரோடு இருந்த போதே வெற்றி பெற வேண்டும் என்று, சென்னை வந்து அந்த பயணம் தோல்வியில் முடிந்தது பழைய கதை என்றாலும் என்னை தோல்வியில் இருந்து காப்பாற்றியது பாலுகுமாரன் எழுத்துக்கள்தான்.......

அப்படி என்ன பெரிதாய் கிழித்து விட்டார் என்றால்? அவர் கதைகள்என்னை யோசிக்க வைத்தன... நான் யார் என் பிளஸ் என்ன? என் மைனஸ் என்ன? என்றும் என் பின் புலம் என்ன என்பதையும், என்னவெல்லாம் என்னால் செய்ய முடியம் என்பதையும் தனியாக உட்கார்ந்து யோசிக்க வைத்தார்.... எது எனது பக்கம் மைனசாக இருந்ததோ அதனை முயன்றவரை பிளஸ் ஆக்க இன்றுவரை முயற்ச்சிக்கின்றேன்....

மற்ற கதைகள் எல்லாம் இரவில் ஆரம்பி்த்து விடியலில் முடியும்.... பாலகுமாரன் கதைகள் மட்டும்தான் விடியலில் ஆரம்பித்து இரவில் முடியும்....வாழ்க்கை பற்றியும், வாழ்க்கை போராட்டத்தையும் பற்றியும் தன் கதைகளில் அதிகம் சொன்னவர் எனக்கு தெரிந்து அவராகத்தான் இருக்கும்...

எல்லா கதைகளிலும் ஒரு தொழில் அதன் சாதக பாதகங்கள் என்று அலசுவார் அந்த தொழிலில் உள்ள பிரச்சனைகள், அதன் தீர்வுகளை கதாபாத்திரங்கள் உடன் சொல்லுவார்....

அவருடைய பல கதைகள் எனக்கு பிடித்தாலும் குறிப்பிட்ட சொல்ல வேண்டும் என்றால் பயணிகள் கவனிக்கவும்,உள்ளம் கவர் கள்வன், இரும்பு குதிரைகள்,மெர்க்குரி பூக்கள்,தாயுமானவன், சிநேகமுள்ள சி்ங்கம்,பந்தைய புறா, கடலோர குருவிகள், இனி இரவு எழுந்திரு, வெற்றிலைக்கொடி, தலையனை மந்திரம், போன்றவைகளை சொல்லலாம்।

என் பத்து வருட காதலை அவசரபடுத்தாமல், சொதப்பாமல் இருக்க ஒரே காரணம் அவர் எழுதிய உள்ளம் கவர் கள்வன்தான்...நான் காதலில் ஜெயித்தது அதனால்தான்...அவர் படைப்புகள் பலது இருந்தாலும் என் ஆல்டைம் பேவரிட் பயணிகள் கவனிக்கவும்தான், எப்போது வேண்டமானாலும் அந்த கதையை வாசிப்பேன்... மதன் முதலாக சென்னை வந்த போது மீனம்பாக்கம் ஏர்போர்ட்டையும், அதன் குடியிருப்பு பகுதிகளையும் ஆர்வமாய் பார்த்தவன் நான்....சரி அது பற்றி தனியே ஒரு பதிவை போடலாம்...


சோம்பி திரியாமல், பல உயரத்துக்கு போக வேண்டும் என்று வாழ கற்றுக்கொடுத்தவர்... எதையாவது கற்றுக்கொள்ளவேண்டும் என்று தன் எழுத்துக்களில் ஊக்கபடுத்தியவர்.... எந்த வேலை செய்தாலும் த பெஸ்ட் என்று செய்ய வேண்டம் என தன் எழுத்துக்களில் போதித்தவர்...அவர் எழுத்துக்களை நான் பொதுவாய் எனக்கு எற்பட்ட அனுபவமாக எடுத்துக்கொண்டவைதான் அதிகம்.... வாழ்க்கை போராட்டத்துக்கு எந்த வயதிலும் தயாராக இருக்க வேண்டும் என்று தன் எழுத்து மூலம் சொல்லிக்கொடுத்தவர்....


அவரை சந்திக்க வேண்டும் என்ற ஆவல் இருந்தாலும் ஊரில் இருந்து மஞசள் பை எடுத்துக்கொண்டு மயிலாபூரில் அலையும் நபர் நான் அல்ல.... இருப்பினும் அவரை சந்தித்தேன்.... 1995ல் நான் சென்னை மெரினா பீச் காந்தி சிலை பின்புறம் உள்ள சாகர் விகார் ரெஸ்ட்டாரண்டில் டீ ஊற்றிக்கொடுப்பவனாக வேலை செய்த போது, அப்போது ஷங்கர் ஜென்டில்மேன் முடிந்து காதலன் படத்தினை ஆரம்பிக்க இருந்த நேரம் அப்போது அந்த ஹோட்டலுக்கு பாவ் பஜ்ஜி சாப்பிட வந்தார்கள் அப்போது அவர்களை இருவரையும் அருகில் இருந்து பார்த்து இருக்கி்றேன்.. அப்போதுபாலகுமாரனிடம் உங்கள் கதைகள் எனக்கு பிடிக்கும் என்று ஒரு வார்த்தையில் முடித்துக்கொண்டேன்... அதுதான் என் கேரக்டர்.... அவரும் நன்றி என்றார்...

சென்னையில் பிளாட்பாராத்தில் தூங்கி, சைக்கிளில் சந்து பொந்துகளில் அலைந்து, இப்போது பைக்கில் சுற்றவும், பத்தாவது படித்த நான் ஒரு கல்லூரியில் வகுப்பெடுக்கும் அளவுக்கு என்னை மென் மேலும் உயர வைத்ததற்க்கு பாலகுமாரன் எழுத்துக்கள்தான் காரணம்....

ஆனால் ஒன்று அப்படி தொடர்ந்து பல வருடம் தீவிர வாசகனாய் பாலகுமாரன் வாசித்த நான், ஆன்மீகம் பக்கம் போனதில் இருந்து அவர் எழுத்துக்களை வாசிப்பது குறைந்து போனது....இருப்பினும் அவர் எழுதிய பல கதைகள்தான்,என் வாழ்க்கையை ஓரளவுக்கு தெளிவாக சிந்திக்க உதவுகின்றன... இப்போதும் அவரின் பல சமுக கதைகளை திரும்பவும் வாசிக்கின்றேன்....

அவருடைய கற்றுக்கொண்டால் குற்றமில்லை புத்தகம் தமிழக இளைஞர்கள் அனைவரும் வாசிக்க வேண்டும்.... இருப்பினும் அவரின் பல கருத்துக்களோடு எனக்கு உடன்பாடு இல்லை... ஒரு மனிதன் எல்லோரையும் திருப்தி படுத்த வேண்டும் என்ற அவசியம் இல்லை...ஒரு எழுத்தாளன் எழுதும் அத்தனை எழுத்துக்களையும் கண்முடித்தனமாக நம்ப வேண்டும் என்ற எண்ணமும் எனக்கு இல்லை... அவர் ஒரு மனிதர்.அவ்வளவே...அவர் எனக்கு நல்லவைகளை கற்றுக்கொடுத்தார்.... அதற்க்கான நன்றி தெரிவித்தலே இந்த பதிவு....

இந்த பதிவின் மூலம் பாலகுமாரனுக்கு நன்றி சொல்லி இருக்கின்றேன்...அப்படி பாலகுமாரன் உங்களையும் பாதித்து இருந்தால் பின்னுட்டத்தில் தெரிவியுங்கள்..

என் வளர்ச்சிக்கு பின்புலமாய் இருந்த, இப்போதும் இருந்துக்கொண்டு இருக்கின்ற எழுத்தாளர் பாலகுமாரனுக்கு என் நன்றிகள்....

அன்புடன்/ஜாக்கிசேகர்
தமிழ் மணத்திலும் தமிலிஷ்லும் ஓட்டு போட மறவாதீர்கள்.... இந்த தளத்தின் சிறப்பான,உலகசினிமா,உள்ளுர் சினிமா, பார்த்தே தீர வேண்டிய படங்களையும், பார்க்க வேண்டிய படங்களையும், மற்றவர்களுக்கு அறிமுகப்படுத்துங்கள்
நன்றி.....