இயக்குனர் பார்த்திபனும் நானும்…

1994 சென்னை மாநிலக்கல்லூரியில் ஒரு சினிமா ஷுட்டிங் நடந்து கொண்டு இருந்தது..எல்லோரும் அடித்து பிடித்துக்கொண்டு ஷுட்டிங் பார்க்க ஓடிக்கொண்டு இருந்தார்கள்..

அப்போது நான் தினக்கூலியா கம்பி பிட்டர் வேலையை, சேப்பாக்கம் பறக்கும் ரயில்வே ஸ்டேஷனில்  செய்து கொண்டு இருந்தேன். அந்த காண்ட்ராக்ட்டை எடுத்தவர்கள்.. அல்சமால் கண்ஸ்டிரக்ஷன் நிறுவனத்தினர்.அரசிடம் இருந்து பணம் வந்தால் வேலை இல்லையென்றால் சும்மா இருக்கவேண்டியதுதான்...

மாநிலக்கல்லூரியின்  பின்பக்க மதில் சுவரில் தற்க்காலிக குடிசை அமைத்து அதில்தான் அங்கு வேலைபார்ப்பவர்கள் அனைவரும் தங்கி இருந்தோம். காலையிலேயே ஷுட்டிங் பரபரப்பு எங்கள் காதில் கேட்க ஆரம்பித்து விட்டது...அந்த பரபரப்பு எங்களையும் தொற்றிக்கொண்டது ..

மதில் சுவர் அருகே நின்று கொண்டு அந்த படப்பிடிப்பு காட்சிகளை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தோம்.

அது ஒரு பாடல் காட்சி நிறைய டான்சர் நடனஒத்திகைகளை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்கள்.....கேமரா, கிரேன், ரிப்ளைக்டர் என்று களைகட்டியது...

நாகாராவில் அந்த பாடல் சூழல ஆரம்பித்தது..காலேஜு திறந்துடுச்சி தில்லாலே லேலோ.. கலர் கலர் பிகர் வருது தில்லா லே லேலோ...லோ லோன்னு ஜொள்ளு விட்டு ... என்று அந்த பாடலை படமாக்கி கொண்டு இருந்தார்கள்.. படத்தின் நாயகன் பார்த்திபனை நேரில் பார்த்ததும் வேடிக்கை பார்க்க வந்த மக்களின் பெரிய  விசில் சத்தம் காதை பிளந்தது..

இயக்குனர் பார்த்திபன் நடன ஒத்திகைகளை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தார்..டேக்கில் தாளத்துக்கு ஏற்ப ஆடிக்கொண்டு இருந்தார்.. அன்று முழுவதும் அந்த பாடலை ஓட விட்டு, மாநிலக்கல்லூரியின் இன்டு இடுக்கு விடாமல் படமாக்கி கொண்டு இருந்தார்கள்.

நிறைய ஷுட்டிங் இதற்கு முன் பார்த்து இருந்தாலும் ஒரு நாள் முழுவதும் நின்று பார்த்து, ரசித்தது அந்த பாடலைதான்.முழுக்க முழுக்க கேமரா நகர்வுகள், லைட்டிங், போன்றவற்றின் மீதுதான் என் முழு கவனமும் இருந்தது..

அன்று மாலை ஷுட்டிங் பேக்கப் ஆகியது..இயக்குனர் பார்த்திபனிடம் அடித்து பிடித்து ஆட்டோகிராப் வாங்கினார்கள்..

காலங்கள் மாறின...காலேஜ் வேலையை விட்டதும் எழுத்தாளர் சுபா(பாலா) சாரிடம் போய் நின்றேன்.. என்னை ஒளிப்பதிவாளர் எம்எஸ்பிரபு சாரை மீட் செய்ய சொன்னார்...

நான் பிரபுசாரை பார்த்தேன்... நாளைக்கு வித்தகன் ஷுட்டிங் இருக்கு வந்துடுங்க என்றார்..

நான் தமிழ் சினிமாவில் வேலை பார்த்த முதல் படம்... இயக்குனர் பார்த்திபனின் 50வது படம் வித்தகன்..

வித்தகன் படத்தின் என்ட் டைட்டிலில் உதவி ஒளிப்பதிவாளர்கள் வரிசையில் எனது இயற்பெயர் தனசேகர் என்று மூன்றாவது பெயராக பெரிய திரையில் முதல் முறையாக பார்த்த போது நான் அடைந்த சந்தோஷத்துக்கு அளவே இல்லை..

இரவு பகலாய் நிறைய உழைப்பு.. அந்த உழைப்பை திரையில் பார்த்த போது நான் அடைந்த மகிழ்சிக்கு அளவே இல்லை....

வாய்ப்பை உருவாக்கி கொடுத்த எழுத்தாளர் சுபா (பாலா) சாருக்கும் எனது குருநாதர் பிரபுசாருக்கும் எனது நன்றிகள்.

ஒரு நாள் சென்னை கீழ்பாக்கத்தில் உள்ள அரசு மருத்துவமணையில் படப்பிடிப்பு... பார்த்திபன் சார் என்னை பார்த்து தனசேகர்...ஒரு ஹாஸ்டல் வார்டன் கேரக்டரை நீங்க பண்ணறிங்களா என்றார்...

நான் பிரபுசாரை பார்த்தேன்..அவர் ஓகே என்றார்..நானும் இயக்குனரிடம்  சரி என்றேன்..

வேறு சட்டையை மாட்டினார்கள்.. கண்ணாடி அணிவித்தார்கள்..ஹாஸ்டலில் சேர வரும் சின்ன வயது பார்த்திபன்...ஹாஸ்டல் வாசலில் அப்பாவின் பிரிவை நினைத்து சோகமாக நிற்க்க.. நான் அவனை சமாதானப்படுத்தி ஹாஸ்டல் உள்ளே அழைத்து செல்ல வேண்டும் இதுதான் ஷாட்....

கடந்த வெள்ளி அன்று பிரசாத் பிரிவியூ தியேட்டரில் படத்தை  பார்த்தேன்..போலிஸ் பார்த்தீபன் நான் ஹாஸ்டலில்  சேர்ந்தேன் என்று சொல்லும் காட்சியில்,நான்  சின்ன வயது பார்த்தீபன் பக்கத்தில் நிற்கும் காட்சி வருகின்றது...

அட அது நாம தானே என்று நான் நினைக்கும் முன்பே நாலு செகன்ட்டில் காணமால் போய் விடுகின்றது...

பிரபு சாருக்கும் பார்த்திபன் சாருக்கும் எனது நன்றிகள்.

கடந்த மூன்று வருடகாலங்களில் சினிமா எனக்கு நிறைய கற்றுக்கொடுத்துது..

1994ல் இதே பார்த்திபன் சார் சரிகமபதநி படத்தை வேடிக்கை பார்த்த ஆள் இன்று அவரின் 50வது படத்தில் உதவி ஒளிப்பதிவாளராய் பணிபுரிந்தேன்.....கன நேரக்காட்சியிலும், டைட்டிலிலும் பெயர் வந்தது என்னை பொருத்தவரை பெரிய விஷயம்...எனது பொருளாதார சூழல் காரணமாக நான் சினிமாவில் இருந்து இப்போது விலகி இருக்கின்றேன்..

1994ல் சென்னையில் எனக்கு பிரதான விஷயமாக இருந்தது....அடுத்தவேலை உணவும், வேலையும்தான் அப்போது எனக்கு பெரிதாய் தோன்றியது...சினிமாவை பற்றி கிஞ்சித்தும் நினைத்து இல்லை. ஆனால் காலஓட்டத்தில் விடாமுயற்சிகாரணமாக அது சாத்தியம் ஆனாது...

விளையாட்டாய் ஒரு பழமொழி கோடம்பாக்கத்தில் சொல்லுவார்கள்..ஒரு வாட்டி ஷுட்டிங் பொங்கல் சாப்பிடு விட்டால் திரும்ப திரும்ப கோடம்பாக்கத்தையேதான் சுற்ற வைக்கும் என்று...

பார்ப்போம்..

பிரியங்களுடன்
ஜாக்கிசேகர்.




நினைப்பது அல்ல நீ...
நிரூபிப்பதே நீ.....
EVER YOURS...