அன்புள்ள அம்மாவுக்கு, 16-11-2011

அன்புள்ள அம்மாவுக்கு, நீ நலமா?

நாங்கள் நலமே....

அப்பாவுக்கு சுகர் அதிகமாகி காலில் காயம்.. செக் செய்த போது 400 இருக்கின்றது.. நீ உயிரோடு இருக்கும் போதே உன் பேச்சையோ? யார் பேச்சையும் கேட்காதவர் அவர்... நடக்கமுடியாது பேராலிஸ் அட்டாக் வந்த நிலையில் சுகர் மாத்திரை சாப்பிடாத காரணத்தால் காலில் காயம்.. காலையே எடுத்து விடுவார்கள் என்ற பயம் முறுத்தி மாத்திரை சாப்பிட சொல்லி இருக்கின்றார்கள்...இருந்தாலும் வாய் கட்ட முடியாமல் கிடைத்ததை எல்லாம் சாப்பிட்டுக்கொண்டு இருக்கின்றார் வாயை கட்டமாட்டேன் என்கின்றார். சாப்பிட கொடுக்க மறுத்தால் திட்டுகின்றாராம்..68 வயதில் நடக்க முடியாமல் இருக்கும் போது கொஞ்சமாவது புரிந்து நடந்து கொள்ள வேண்டும்.. என்ன செய்ய..??

இங்கே சென்னைக்கு வந்து விடு என்றால், நீ வாழ்ந்த வீட்டை விட்டு நான் வரமாட்டேன் என்று அடம் பிடித்துக்கொண்டு இருக்கின்றார்...

கடைசி தங்கைக்கு தீவிரமாக வரன் பார்த்துக்கொண்டு இருக்கின்றோம்.. இன்னும்  ஒரு வருடம் கழிந்தால் அவளுக்கு 30 வயது....வரும் வரன்கள் தட்டிக்கொண்டே போகின்றது.. அல்லது அதிகம்  எதிர்ப்பார்க்கின்றார்கள்.. எனக்கு அதை நினைத்தால் தூக்கமே வரமாட்டேன் என்கின்றது..

இதுதான் ஊர் நிலைமை....

வழக்கம் போல பேத்தி எப்படி இருக்கின்றாள்?  என்று கேட்கின்றாய்...

நலமாக இருக்கின்றாள்...

வால்தனம் ரொம்பவே ஜாஸ்த்தியாக இருக்கின்றது.. நேற்றில் இருந்து ஒன்பதாவது மாதம் யாழினிக்கு  ஸ்டார்ட் ஆகிவிட்டது.....கார்டூன் சேனலில் வரும் டோராவிடம் ஏதேதோ பேசிகின்றாள்.. 

வாக்கர் வாங்கி அதில் அவளை விட்டேன்.. வீட்டையே உற்சாகமாக ரவுண்ட் அடிக்கின்றாள்... 

மனைவி  வேலைக்கு போக ஆரம்பித்து விட்டாள்....நான்தான் குழந்தையை பார்த்துக்கொள்கின்றேன்..வேறு யாரும் குழந்தையை பார்த்துக்கொள்ள ஆள் கிடைக்கவில்லை...சென்னையில் வீட்டில் தங்கி அல்லது நைன்டூ பைவ் குழந்தையை பார்த்துக்கொள்ள கேட்கும் தொகையை நீ கேட்டால், ஏசுபிரான் போல நீயே உயிர்பெற்று வந்து குழந்தையை பார்த்துக்கொள்ள வந்து விடுவாய்..அந்த அளவுக்கு பணம் கேட்கின்றார்கள்... அதனால் நானே பார்த்துக்கொள்கின்றேன்.. மனைவிக்கு ஞாயிறு அன்றுதான் விடுமுறை... எனக்கும் அன்றுதான் விடுமுறை..

அம்மா குழந்தையை பார்த்துக்கொள்வது அவ்வளவு சாதாரணமாக இல்லை.. முக்கியமாக நகர ஆரம்பித்ததும்.. ஹாலில் குழந்தையை விட்டு விட்டு, பாத்ரூம்  போய்  ஒன்னுக்கு நிம்மதியாக போய் நாள் ஆகிவிட்டது.. 

என்ன செய்வாள்? எதை இழுத்து போட்டு இருப்பாள்?  எதில் இடித்துக்கொண்டு அழுவாள் என்ற கவலைதான் மேல்ஓங்கி இருக்கின்றது... 

காலையில் தினமும் ஆறரை மணிக்கு எல்லாம்  சென்னையில் இருக்கும் நம்  வீடு பரபரப்பாகிவிடுகின்றது...

காலையில் எழு மணிக்கு வீட்டை பூட்டிக்கொண்டு  அப்பார்ட்மெண்ட்டில் எந்த வீட்டில் சீக்கிரமாக கண் விழிந்து வெளியேவருகின்றார்களோ அவர்களிடம் குழந்தையை  அரைமணிநேரம் பார்த்துக்கொள்ள சொல்லி கொடுத்து விட்டு, நான் மனைவியை அழைத்து போய் போரூரில் கம்பெனி பஸ்சில் ஏற்றி விட்டு, வீட்டுக்கு வந்து குழந்தையை பார்த்துக்கொண்ட பக்கத்துவீட்டுக்காரர்களிடம் நன்றி தெரிவித்து  குழந்தையை வாங்கி...காலைகடன்களை சுத்தபடுத்தி , மிச்ச தூக்க கலக்கத்தை முகத்தை பார்த்து அறிந்து, அவளை தூங்க வைக்கின்றேன்.. 

அப்படியும் இல்லை என்றால் பசியில் அழுதால் ஒரு கப் சத்துமாவு கஞ்சி கொடுத்தால் கண் சொருகி தூங்கிவிடுவாள்....முதலில் எனக்கு எதன் பொருட்டு குழந்தை அழுகின்றாள் என்று எனக்கு இனம் கண்டு பிடிப்பதில் பெரிய சிக்கல் இருந்தது.. இப்போது அப்படி இல்லை...அழுகையை இனம் கண்டுக்கொள்கின்றேன்.

திரும்ப பதினோரு மணிக்கு  அவள் கண் விழிக்கும் போது உடம்பை முறுக்கிக்கொண்டு ஒரு அழுகையைஆரம்பிப்பாள்..... இந்த அழுகையின் போது நிச்சயம் தூக்கி அவளை கொஞ்சியே ஆக  வேண்டும்.. அப்பா நான் இருக்கின்றேன் என்று அவள் முதுகை தடவி உணர வைக்க வேண்டும்.. அப்படி அதை செய்யவில்லை என்றால் இன்னும் ஒரு மூன்று நிமிட அழுகையை யாராலும் கட்டுப்படுத்த முடியாது...

திரும்ப அடுத்த சலம்பலோடு அழுகையை ஆரம்பிக்கும் வரை அவளோடு விளையாட்டு, 12 மணிக்கு கேழ்வரகு கூழை ஸ்பூனில் கொடுப்பேன்... நடு நடுவில்  இரண்டு டிஸ்பூன் தண்ணீர்... கொடுப்பேன்..தொடர்ந்து பசி போகும் வரை கொடுத்துக்கொண்டே இருக்க வேண்டும்... நடுவில் ஒரு சின்ன கேப் விட்டாலும் அழுகையின் மூலம் ஒரு மிரட்டு மிரட்டுகின்றாள்.. அதுக்கு பயந்து கொண்டு இடைவிடாது கொடுத்துக்கொண்டு இருப்பேன்...

உணவு போதும் என்றால் மவுன சாமியார் போல வாயை இறுக்க மூடிக்கொண்டு திருட்டு பார்வை பார்ப்பாள்... அதுதான் சிக்னல் ஓகே தலைவருக்கு வயிறு நிரம்பிடுச்சின்னு அர்த்தம்... அதுக்கு பிறகு தண்ணீர் கொடுக்கும் போது நாலாவது டீஸ்பூன் தண்ணியை குடிக்காமல் வாயிலே வைத்துக்கொண்டு கர் புர் என்று சத்தம் எழுப்பி, அதை துப்புவாள்.. ஓகே தடிப்பு அதிகம் ஆயிடுச்சின்னு சாப்பாடு கடையை ஏரைக்கட்டி விட்டு, ஒரு இரண்டு மணி  நேர எனர்ஜி குறையும் வரை விளையாடிவிட்டு ஒரு மதிய தூக்கத்துக்கு தன்னை தயார் படுத்திக்கொண்டுவிடுவாள்.. 

இதுக்கு நடுவில் சூசு துணியை எப்படியும் ஒரு  பத்து துணிக்கு மேல் ஈரமாக்கி இருப்பாள்... 

சரி பாத்ரூம் போய் விட்டு வரலாம் என்று போய் விட்டு திரும்ப வந்து பார்க்கும் போது அந்த ஈரத்தில் மார்டன் ஆர்ட் வரைந்து அதில் இரண்டு கையால் தப்புக்கொட்டி இசைஎழுப்புவது போல தரையில் அடித்துக்கொண்டு இருப்பாள்.. அப்படியே குண்டுக்கட்டாக  தூக்கி கொண்டு போய் பாத்ரூமில்  உடம்பை அலசி...அவள் துண்டை எடுத்து தடைத்து லைட்டாக பவுடர்  அப்ளே செய்து, திரும்ப உடை மாற்றி விடுவேன்..

மதிய தூக்கத்தின் போதுதான் நான் சாப்பிடுவது துணியை டிரையரில் போடுவது, பத்து பாத்திரங்களை கழுவி வைப்பது,போன்ற  வேலைகளை செய்ய வேண்டும்.. அதையும் வெகு சுதந்திரமாக செய்ய முடியாது... ரகசிய உளவாளி போல  நடந்து வேலைகள் செய்ய வேண்டும்..குழந்தைக்கு அந்த மதிய தூக்கம் இரண்டு  மணிநேரத்துக்கு மேல் அவள் தூங்கினால் வரும் சந்தோஷம் இருக்கும் பாரும்மா அப்படி  ஒரு சந்தோஷம் எனக்கு வரும்...

இதுக்கு நடுவில் வாசிங் மெஷினில் மூன்று முறை அவள் உடைகளை மட்டும் அலசி கடைசி அலசலுக்கு மூன்று மூடி டெட்டால் விட்டு , துணிகளை அலசி, டிரையிரில் போட்டு துணியை காய வைக்க  வெளியில் போகும் போது குழந்தை எழுந்து இருக்க கரெக்டாக இருக்கும்...

சின்ன சினுங்கல் அவளிடம் இருந்து வரும் போதே ஓடிப்போய் அவள்முதுகில் லைட்டாக தட்டினால் அயர்ந்து இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தூங்குவாள்... அந்த நேரத்தில் இன்னும் கொஞ்சம் வேலைகளை முடிக்கலாம் அவ்வளவுதான்..

நாலு  மணிக்கு எழுந்து அரைமணி நேர விளையாட்டு டிவியை அப்படி பார்க்கின்றாள்.. முக்கியமா விளம்பரங்களை கண் சிமிட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டு காலையும் கையையும் ஆட்டிக்கொண்டு உற்சாகமாக  பார்ப்பாள்...டீவியில் வரும் பாத்திரங்களோடு பேசுகின்றாள்..

நாலரை மணிக்கு மேல குழந்தை பசிக்கு, காலையில் சமைக்கும் போதே வேக வைத்த... ஆப்பிள், உருளை, பீன்ஸ்,பீட்ரூட், கொஞ்சம் பால், மற்றும் இரண்டு தேக்கரண்டி சர்க்கரையை போட்டு மிக்சியில் அடித்து பேஸ்ட் போல ஆக்கி அதனை அவளுக்கு கொடுப்பேன்.. உற்சாகமாக அதனை சாப்பிடுவாள்...

அதன் பிறகு கொஞ்சமாக சுடத்தண்ணி வைத்து உடம்பில் நீர் ஊற்றி அவளை துடைத்து பவுடர் போட்டு உடைகளை அணிவித்து விட்டால் திரும்ப என்னோடு ஒரு மணிநேரம் விளையாட்டு... ஆறு மணிக்கு திரும்ப குழந்தையை பக்கத்து வீட்டில் கொடுத்து விட்டு மனைவியை அழைத்து வரக்கிளம்புவேன்...

காலையில் இருந்து அம்மாவை பிரிந்து இருக்கும் யாழினி சாயந்திரம் அவள் அம்மாவை பார்த்த உடன் கொடுக்கும் பாடிலாங்வேஜ், மற்றும் உற்சாகத்தை ரசிக்க தனி ரசனை வேண்டும்..

அம்மா.... 

முதல் நாள் ரொம்பவே சிரமபட்டேன்..இப்போது குழந்தையை பார்த்துக்கொள்வதை ரசித்து செய்கின்றேன்.. சின்ன சின்ன போட்டோ ஆர்டர்களை மட்டும் எடுத்து செய்கின்றேன்..நினைத்த நேரத்தில் வெளியே கிளம்புவேன்..சடார் என்று முடிவெடுத்து ஏதாவது படத்துக்கு போய் விடுவேன்.. எங்கே அழைத்தாலும் அடுத்த நிமிடம் அங்கே இருப்பேன்.. ஆனால் இப்போது அப்படி இல்லை..ஞாயிறு விடுமுறை நாளின் போது மட்டும்தான் எனக்கும் விடுமுறை..

எங்களுக்கு ஒரு குழந்தைதான்..

ஆனால் கேஸ் அடுப்பு...

பருப்பு வேகவைக்க ஓவன்...

சுடுநீர் போட வாட்டர் ஹீட்டர்..

துணிகளை துவைத்து  டிரை பண்ண வாஷிங் மெஷின்... மழை வந்தால் ஒழுகும் என்ற கவலை இல்லாத அப்பார்ட்மென்ட் வீடு....

இவ்வளவு சவுகர்யம் இருந்தும்...நான் செய்யும் வேலைகள் வேலையே அல்ல...

ஆனால் உனக்கோ  என்னையும்  சேர்த்து ஐந்து பிள்ளைகள்..

கருப்பஞ்சோலை வேய்ந்த கீற்று வீடு

மழைக்கு வீட்டை சுற்றி நிற்கும் மழை நீர்...

மரவட்டை ,தவளை ஜஸ்ட் லைக்காக கடந்து போகும்...

உனக்கும் உதவிக்கு யாருமே இல்லை.. அப்பா வேலைக்கு போய் விடுவார்...இருந்தாலும் குழந்தையை தூக்கி கொஞ்சியது மிகக்குறைவு..

விறகு அடுப்புதான்...மழைகாலங்களில் ஊதாங்குழலோடு நனைத்து போன விறகோடு, நீ மல்லுக்கட்டிக்கொண்டு இருப்பதும், ஊதி ஊதி உன் கண்களில் புகை காரணமாக வழியும் கண்ணீரையும் நான் பார்த்து இருக்கின்றேன்...

பைப்பை திறந்தால் இன்று என் வீட்டில் நீர் கொட்டுகின்றது..ஆனால் அடி பைப்பில் தண்ணி கை வலிக்க அடித்து, பீத்துணிகள் அலசி, ஆட்டுகல்லில் முதுகு நோக மாவு அரைத்து,

பத்து பாத்திரங்களை கழுவி, காய்ந்த துணிகளை மடித்து வைத்து, அம்மா நீ எவ்வளவு பெரிய உழைப்பாளி......
அம்மா ஐ லவ்யூ..
ஐ மிஸ் யூ சோ மச்.

அம்மா நீ ரொம்பவே கிரேட் .

===========

 பிரியங்களுடன்
ஜாக்கிசேகர்.


நினைப்பது அல்ல நீ
நிரூபிப்பதே நீ.....
EVER YOURS...