திருச்சி.... பாகம்/1

அம்மாவசைக்கும் அப்துல்காதருக்கும் எப்படி சம்பந்தம் இல்லையோ அது போலத்தான் எனக்கும் திருச்சிக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை..
திருச்சி மட்டும் அல்ல விழுப்புரம் மற்றும் பண்ருட்டி தவிர வேறு எந்த இடத்திலும் எனக்கு சொந்தக்காரர் மற்றும் தெரிந்தவர் என்று யாரும் எனக்கு இல்லை... ஆனால் இன்று அப்படி இல்லை... உலகம் எங்கும்  நண்பர்கள் இருக்கின்றார்கள்... அதுக்கு காரணம் இந்த பதிவுலகம்.. திருச்சி  ஸ்ரீரங்கம் பற்றி அதிகம் சொன்னது சுஜாதாதான்...

சீரியல்,சினிமா ஷுட்டிங் என பல ஊர்களுக்கு பயணித்து இருக்கின்றேன்.நிறைய  ஊர்களில் தங்கி இருக்கின்றேன்.திருச்சிக்கும் எனக்குமான உறவு வேறு...

என் அப்பா கடலூரில் இருக்கும் பாண்டியன் டயர்ஸ் என்ற டயர் ரீட்டிரேடிங் கம்பெனியில் வேலை செய்தார்... நானும் அங்கு ஒரு வருடம் வரை வேலை செய்து இருக்கின்றேன்... அது மலையாளிகளால் நடத்தபட்ட ஒரு நிறுவனம்... அங்கு நடந்த பாலிடிக்ஸ் காரணமாக அங்கு இருந்து நின்று விட்டேன்.

ஆனால் அப்பா தொடர்ந்து அங்குதான் வேலை செய்தார்....டயரை ரீட்டிரேடிங் செய்ய ரப்பர்  கேரளா அலப்புழாவில் இருந்து பண்டல் பண்டலாக திருச்சி ரயில் நிலையத்துக்கு வந்து விடும்.. அங்கு பிளாட்பாரத்தில் பல நாட்கள் கிடைக்கும்...அதனை அடுத்த கடலூர் செல்லும் ரயிலில் ஏற்றி அனுப்பினால்தான் இங்கு கம்பெனி ரன் ஆகும்...கம்பெனி நடக்க ரா மெட்டீரியல் முக்கியம்...டயர் ரெடிடி செய்து கொடுத்தால்தான் வாகனங்கள் ஓடும்...


இரும்புக்குதிரைகள் கதையில் பம்பாயில் இருந்து லடாக்ஸ் ரப்பர் ஏற்றி வந்த லாரியை  தேடி விஸ்வநாதன் கதாபாத்திரம் செல்வது போல ஒருபயணம்தான் இது.. ஆனால் இது அடிக்கடி நடக்கும்..

ரப்பர் என்ன தானே போய் பிளாட்பாரம் மாறி ரயில் ஏறி விடுமா??? அங்கு இருக்கும் போர்டர்களிடம்   லஞ்சம் கொடுத்தால் அடுத்த டிரெயினில் உடனே ஏற்றிவிடுவார்கள்..அப்படி லஞ்சம் கொடுக்க அடிக்கடி திருச்சிக்கு என்னை அனுப்புவார்கள்..

கேரளாவில் இருந்து ரப்பர் அனுப்பி திருச்சிக்கு வந்து விட்டது என்ற தெரிந்தால் என்னிடம் லஞ்சப்பணம் கொடுத்து பயணசெலவு மற்றும் சாப்பாடு செலவு ஆட்டோசெலவு எல்லாம் கொடுத்து அனுப்புவார்கள்..ஹலோ லஞ்சபணம் எனற்ல் ஏதோ சூட்கேசில் என்று நினைத்து விடாதீர்கள்..200 ரூபாய் அல்லது 300ரூபாய் அவ்வளவே... ஆனால் எங்கும் தங்க காசு கொடுக்க மாட்டார்கள்.. காரணம் கடலூரில் இருந்து திருச்சிக்கு போய் போர்டரிடம் லஞ்ச பணத்தை கொடுத்து விட்டு கடலூருக்கு அடுத்த பஸ் புடித்து வீடு வர வேண்டும் இதுதான் என் வேலை..

ஆட்டோவுக்கும், சாப்பாட்டுக்கும் கொடுக்கும் காசினை மிச்சபடுத்தி தியேட்டர் தியேட்டராக போய் படம் பார்ப்பது என் வேலை...சில நேரத்தில் இரவு நடுநிசியில் திருச்சியில் இறங்கினால் போர்டரிடம் பணம் கொடுத்து விட்டு, அங்கேயே பிளாட்பார சேரில் படுத்து கொசுக்கடியில் தூங்க முடியாமல்... இதோ விடிந்து விடும் இதோ விடிந்து விடும் என்று மனதை சமாதானப்படுத்தி விடியலில் ரெஸ்ட் ரூமில்  காலைக்கடன்களை முடித்து விட்டு திருச்சியில் ஊர் சுற்றக்கிளம்பிவிடுவேன்...

திருச்சி எனக்கு  ரொம்ப பிடிக்கும் அந்த பழமையான நகரம் எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்...

ஒருமுறை எந்த படமும் நல்ல படம் இல்லை என்ற காரணத்தால் திருச்சி மலைக்கோட்டையில் ஏறினேன்.. பிள்ளையாரை வணங்கி விட்டு பாறையில் வந்து  உட்கார்ந்தேன்... முகத்தில்  காற்று பிச்சிக்கொண்டு  அடித்தது பாருங்கள்.. அந்த ஒரு காற்றுக்கும் டாப் ஆங்கிளில் திருச்சி அழகை ரசிக்கவும் மலைக்கோட்டைக்கு அடிக்கடி பயணபட ஆரம்பித்தேன்.. முக்கியமாக மாலையில் இருந்து இரவுக்கு திருச்சி மாநகர் படிப்படியாக ஆயுத்தம் ஆகும் அந்த அழகை டாப் ஆங்கிளில் இருந்து ரசிக்கவும் முரட்டு தனமாக முகத்தில் அறையும் காற்றை ரசிக்கவும் நான் அடிக்கடி செல்லுவேன்..மனது குழப்பமாக இருந்தால் படியேறி பிள்ளையாரை பார்த்து விட்டு சைடில் இருக்கும் பாறையில் அமர்ந்து பாருங்கள்.. மனது லேசாகும்...

பத்து வருடத்துக்கு முன் திருச்சிக்கு பக்கத்தில் உறையூர் அருகே தம்பம்பட்டியில் இரும்புக்கடை செல்வராஜ் என்ற நண்பருக்கு திருமணம்.. அதனால் அவர்  திருமணத்துக்கு ஜவுளி எடுக்க திருச்சி பஜார் முழுவதும் முக்கியமாக திருச்சி சாரதாசில் அடிப்பிரதக்ஷனம் செய்து இருக்கின்றேன்..

திருச்சி மாரிஸ் காம்ளக்சில் இருக்கும் எல்லா தியேட்டரிலும் படம் பார்த்து இருக்கின்றேன். அவள் வருவாளா படத்தில்  சிம்ரனின் குழைவான இடுப்பை அந்த காம்பளக்சில் இருக்கும் ஏதோ ஒரு அரங்கத்தில் பார்த்த நியாபகம்... அதே போல் ஜீன்ஸ் படம் வந்த போது செல்வா நடித்த காமெடி படம் 100 பர்சன்ட் லோக்கல் என்ற கேப்ஷனோடு வந்த படத்தை பார்த்து அதில் முக்கியமாக மகாநதி சங்கர் கமெடி பார்த்து விழுந்து விழுந்து சிரித்த நியாபகம்...

மாரிஸ் பக்கத்தில்  இருக்கும் கேடி தியேட்டரில் பிட்டு படங்கள் பார்த்து இருக்கின்றேன்... கேடி தியேட்டரின் உள் கட்டமைப்பு சான்சே இல்லை... அவ்வளவு பிரமாண்டம் என்று வியந்து இருக்கின்றேன்... ஜீன்ஸ் படம் ரிலிஸ் ஆகி இருந்தது... ரயில் நிலையத்தில் போர்ட்டரை பார்த்து விட்டு விடியலில் 4 மணிக்கே பாலக்கரை காவேரி தியேட்டருக்கு வந்து வாசலில் வெயிட் செய்து காலைக்காட்சி ஜீன்ஸ் படத்துக்கு முதல் காட்சி காலைக்காட்சி அங்கேதான் பார்த்தேன்... டிடிஎஸ் சவுண்ட் வந்த நேரம் அது... கோலம்பஸ் சாங்குக்கு வரும் பிகில் சவுன்ட் தியேட்டர் முழுவதும் சுற்றி சுற்றி வந்ததை ஆச்சர்யத்துடன் பார்த்தேன்..

ஆயிரம் சொன்னாலும் எனக்கு திருச்சியில் பிடித்த தியேட்டர் சிப்பி தியேட்டர்தான்.. அதில் தான் ஐ நோவ்  வாட் யூ டிட் லாஸ்ட் சம்மர்.. ஆங்கில படத்தை பார்த்தேன்..

அப்படி தியேட்டர் தியேட்டராக சுற்றிய திருச்சிக்கும் எனக்கு பல வருட தொடர்பு இல்லாமல் போய் விட்டது.. பல வருடம் என்றால்?? ஒரு  எட்டு வருடங்களுக்கு மேல் சுத்தமாக தொடர்பு இல்லை....ஆனால் போன ஞாயிறு திங்கள் இரண்டு நாளும் திருச்சியில் இருந்தேன். திருச்சி மாறி இருக்கின்றதா??? அடுத்த பாகத்தில் பார்ப்போம்...

படங்கள் ..என்கிளிக்ஸ்...

பிரியங்களுடன்
ஜாக்கிசேகர்.



(FOR THE WORLD YOU MIGHT BE JUST A PERSON, BUT FOR SOME PERSON YOU ARE THE WORLD)

EVER YOURS...