பதிவுலகில் கற்றதும் பெற்றதும்(508வது பதிவு..பாகம்/1)

பதிவுலகில் கற்றது....

பதிவுலகம் வந்து இன்றோடு இரண்டு வருடங்களும் 2மாதங்களும் ஆகிகின்றன...500க்கு மேற்பட்ட பதிவுகள்... தமிழ் டைப்பிங் தெரியாமல், கம்ப்யூட்டர் பற்றிய அடிப்படை அறிவு இல்லமால் இந்த பதிவுலகத்துக்கு வந்தேன்...இப்போதும் அப்படியே....

ஒரு சின்ன பிளாஷ் பேக்கில் கொஞ்சம் பார்க்கலாம்... தொடரவேண்டும் என்ற கட்டாயம் இல்லை... தொடரவிருப்பம் உள்ளவர் மேலே தொடரவும்....

தமிழகத்தின் நடுநாடு என்று சொல்லபடுகின்ற கடலூர்காரன்... கடலூர் நகராட்சி எல்லையில் இருக்கும் கூத்தப்பாக்கம்தான் என் சொந்த ஊர்...கோபம்தான் எங்கள் ஊரின் குல சொத்து... முதலில் அடி அப்புறம்தான் பேச்சு இப்படித்தான் என் சிறுவயதில் நான் பார்த்து வளர்ந்த வாழ்க்கை...என் அடுத்த ஊரான பேட்டையில் எங்கள் ஊர் ஆளை அடித்து விட்டு ஒருவன் ஸ்கூட்டரில் வருவதாக தகவல் கிடைக்க....

என் ஊரில் சீத்தாபதி என்பர்
வேகமாக ஸ்கூட்டரில் வருபவன் மேல் ஒரு ஆளில்லாத சைக்கிளை மோதி அவனை கீழே விழவைத்து அப்புறம் அவனுக்கு ராஜமரியதை நடந்தது... நான் விபரம் தெரிந்து பார்த்த முதல் வன்முறை....என் அம்மாவுக்கு அந்த ஊர் பிடிக்கவில்லை..ஒரேபிள்ளை கெட்டுவிடும் என்று பயம்....

அதே போல் என் அப்பா எப்போதும் ஒரு வார்த்தை சொல்லுவார்... அப்பனை கைத்தடியாக உபயோகிக்க கூடாது என்று...அதாவது வடமலை பையன் நான் என்று எந்த இடத்திலும் சொல்லி நான் முன்னேறகூடாது...சுயமாக சொந்தகாலில் முன்னேற வேண்டும் என்பது என் அப்பாவின் ஆசை... அதனால் என் அப்பாவின் பேரை உபயோகிக்காமல் நான் முன்னேற வேண்டும் என்றால், என் சொந்த ஊரில் நான் யார் மகன் என்று தெரிந்து விடும் என்பதால் சென்னைக்குகிளம்பினேன் சென்னையில் முதன் முதலில் செக்யூரிட்டி வேலைக்கு வந்து பிளாட்பாரத்தில் படுத்து, ஹோட்டலில் வேலை செய்து என பல இடங்கள் தாவி இப்போது இந்த நிலை... என் அப்பா ஆசை பட்டது போல் அவரின் பெயரை நான் எந்த இடத்திலும் உபயோகபடுத்தவில்லை.....அப்பன் பெயர் தெரியாதவன் என்று யாரும் சொல்லிவிடக்கூடாது என்பதற்க்காக அப்ளிகேஷனில் அவர் பெயர் நிரப்புகின்றேன்....


5 வருடங்களுக்கு முன் கல்லூரியில் வேலை பார்க்கும் போதுதான் எனக்கு முதன் முதலில் கம்ப்யூட்டர் அறிமுகம்... அதற்கு முன் நான் ஹாலிவுட் படத்தில் மட்டும் பார்த்து இருக்கின்ற வஸ்த்து அது....அங்குதான் முதல் பரிச்சயம்...



நான் ஒரு போட்டோகிராபர் என்பதால் பிலிம்மில் இருந்து டிஜிட்டலாக போட்டோகிராபி துறை மாறியதால்... கேமராவில் எடுத்த போட்டோக்களை ஒவ்வொரு முறையும் லேபில் இருக்கும் கம்யூட்டரில் காபி செய்து அதனை சீடியாக மாற்றி அதிலும் காசு பார்த்த போது என் நம் வீட்டில் ஒரு கம்ப்யூட்டர் வாங்க கூடாது என்று எண்ணி வாங்கியதுதான்.. இப்போது வீட்டில் இருக்கும் கம்ப்யூட்டர்...


அதன் பிறகு... மனைவியுடன் மெயில் மற்றும் சாட்டுக்கும்...குகூளில் பலவிஷயங்களை படிக்கவும் இணைய வசதி வாங்கினேன்... என் மனைவியின் நண்பர் பதிவர் நித்யகுமாரன் வலையுலகில் எழுதுவதையும் அதை படித்து பார்க்கவும் லிக் கொடுக்க...

ஒரு தனிநபர் இப்படி கூட லேஅவுட் செய்து மிக அழகாக தமிழில் எழுதவும், படிக்கவும் முடியுமா, என்ற ஆச்சர்யம்தான் எனக்கு அப்போது எற்பட்டது....

சரி இதனை எப்படி டைப் அடித்து டீடிபி எடுத்து பெரிய விஷயம் இல்லையா ? என்று கேட்ட போது... ரோம்ப சிம்பிள் என்று என் எச்எம் சாப்ட்வேர் இன்ஸ்டால் செய்து நோட் பேடில் தமிழில் என் கம்ப்யூட்டரில் அடித்த போது... ங்கோத்தா செமை சூப்பரா இருக்கு என்று ஆச்சர்யம் கொண்டேன்....

எனக்கு தமிழ் டைப்பிங் தெரியாது....நண்பர் நித்யாவுக்கு தெரிந்தது ஓல்டு டைப் ரைட்டர்... அதனை அடிக்க கற்று கொடுத்தார்.... அந்த தமிழ் எழுத்துக்களை ஒரு நோட்டில் எழுதி வைத்துக்கொண்டேன்... எனக்கு ஒரு வலைப்பூ ஆரம்பிக்க வேண்டும் என்று அவரிடம் கோரிக்கை வைத்த போது...அவர் நிச்சயம் நினைத்து இருப்பார்....

இந்த லூசுகிட்ட நாம் எழுதியதை படிக்க சொன்ன இது தனக்கு ஒரு வலைப்பூ ஆரம்பிக்க சொல்லுதே என்று நினைத்து இருக்கலாம்...ஆனாலும் பொறுமையாக ஆரம்பித்து கொடுத்தார்... வலைப்பூவுக்கு என்ன தலைப்பு? என்று கேட்ட போது... எழுத்தாளர் பட்டுக்கோட்டைபிரபாகர் எழுதிய ஏநாவல் டைம்மில் வந்த பிருந்தாவனமும் நொந்தகுமாரனும் என்ற தலைப்பை வைக்க சொன்னேன்... ஏனோ அந்த தலைப்பு ரொம்பவும் பிடித்து போனது....

பத்தாம் வகுப்பு படிக்கும் போது யாருக்காவது கடிதம் எழுதி கையெழுத்து போடும் போது எனது இயற்பெயரை விட்டு விட்டு ஜாக்கிசேகர் என்று கையெழுத்து போட்டு பார்பேன்...ஜாக்கியின் ஒரு படத்தை30 பேப்பரில் ஜெராக்ஸ் எடுத்து அதை லட்டர் பேட் போல் உபயோகபடுத்தி அதில் கடிதம் எழுதி தனசேகரன் அலைஸ் ஜாக்கிசேகர் என்று கையெழுத்து இடுவேன்.. அந்த அளவுக்கு நடிகர் ஜாக்கியின் பரம விசிறி....


சரி வலைப்பூவுக்கு ஒரு பெயர் வேண்டும் என்று சொன்ன போது ஜாக்கிசான் நடித்த ஆர்மர் ஆப் காட் படத்தை பார்த்து விட்டு நடுநிசியில் எனக்கு நானே ஜாக்கிசேகர் என்று வைத்துகொண்டு பைத்தியம் போல் எனக்கு நானே கூப்பிட்டடுக்கொண்ட... அந்த பெயரை டைப் அடிக்க சொன்னேன்.... நண்பர் நித்யாவும் அடித்தார்....

வலைப்பூ தொடங்கியாகி விட்டது.... மூன்று போஸ்ட்டுக்கு பிறகு தமிழ்மணத்தில் இணைக்க சொல்லிவிட்டு அவர் வீட்டுக்கு போய் விட்டார்...அதன் பிறகு கண்ட்ரோல் திரி கொடுத்து மெல்ல தமிழ் டைப் செய்து ஒரு படத்தை டவுன்லோட் செய்து அந்த படத்தை போட்டேன்... அந்த 5 வரி பதிவை தப்பும் தவறுமாக அடித்து (இப்போதும் அப்படித்தான்) வியற்வையும் டென்சனுமாக அந்த பதிவை போட்டு முடித்த போது 3 மணி நேரம் ஸ்வாக ஆகியிருந்தது... 14/04/2008ல் நான் ஆர்வகோளாரில் எழுதிய
அந்த முதல்பதிவை பார்க்கவிருப்பம் இருப்பவர்கள் இங்கே கிளிக்கவும்



அப்போது எல்லாம் என்ன எழுதுவது என்று தெரியவில்லை... எதாவது எழுதவேண்டும்.. நான் இந்த உலகத்தில் சுயம்பு இல்லை... நான் எல்லோரிடத்தில் இருந்தும் ஏதாவது ஒன்று கற்றுக்கொண்டு இருக்கின்றேன்... கற்றுக்கொண்டேன் என்பதை விட காப்பியடித்தேன் என்று சொல்வதைற்க்கு எனக்கு எந்த வெட்கமும் இல்லை... காப்பியடிப்பதைதான் கற்றுக்கொண்டேன் என்று எல்லோரும் டிசன்டாக சொல்லி வருகின்றார்கள்....

இப்போது நான் எழுதும் எழுத்தும்... ஏதோ ஒரு விஷயமும் இதுவரை புத்தகங்களில் படித்தவைகளை வைத்தே எழுதுகின்கறேன்.. என் அம்மா எனக்கு கடல்கிழவன் என்று ஒரு புத்தகத்தை கடலுர் மாவட்ட மொபைல் லைப்ரரியில் இருந்து எடுத்து வாசிக்க கற்றுக்கொடுத்தாள்.... எனது பள்ளிக்கு அருகில் இருக்கும் நூலகத்தில் அதிகமான புத்தகங்கள் கொட்டிக்கிடந்தன... அங்கு தினத்தந்தியில் வரும் கன்னித்தீவில் இருந்து முத்தாரம், கல்கண்டு, குமுதம் ஆனந்தவிகடன் போன்ற வாராபத்திரிக்கைகளும்... வாசிக்க ஆரம்பித்தேன்...

என் அப்பா வீட்டுக்கு வாங்கி வரும் ஒரே புத்தகம் குமுதம் மட்டுமே...அதன் பிறகு அதிகமான காமீக்ஸ் புத்தகங்கள்... அதிகம் படித்தேன் என் அளவுக்கு அதன்மேல் வெறி உள்ளவர்கள் இருந்து இருக்க முடியாது....

அப்போதுதான் இப்போது எண்ணத்து பூச்சி என்று வலையுலகில் எழுதும் எனது குடும்ப நண்பர் அப்போது முத்தமிழ் வாடகை நூல்நிலையம் என்ற வாடகை நூலகத்தை நான் வசித்த கூத்தபாக்கத்தில் திறந்தார்கள்...ஏற்கனவே இருந்த வாசிப்பு அனுபவத்தோடு வாடகைக்கு புத்தகம் எடுத்து படிக்க ஆரம்பித்தேன்...அப்போதுதான் துப்பறியும் கதைகளில் சக்கர்லால், தமிழ்வாணன் கதைகள் அதிகம் விரும்பி படித்தேன்...அப்போது பாகெட் நாவல், கிரைம்நாவல் ஆரம்பித்த அசோகன் என் நன்றிக்கு உரியவர்..

தினத்தந்தி எப்படி தமிழகத்தில் வாசிக்கும் பழக்கத்தை ஆரம்பித்து வைத்ததோ... அது போல நாவல் வாசிக்கும் பழக்கத்தை எழுத்து கூட்டி வாசிக்கும் யாவரும் குறைந்த விலையில் கிரைம்நாவல் கொடுத்து வாசிக்கும் பழக்கத்தை அதிகரித்தவர் பாக்கெட் நாவல் அசோகன் என்றால் அது மிகையாகாது...

தமிழ்வாணன்,சுஜாதா,ராஜேஷ்குமார்,பட்டுக்கோட்டைபிரபாகர்,சுபா, ராஜேந்திரகுமார்,பாலகுமாரன் இவர்களை மட்டும் வாசித்து இருக்கின்றேன்...இப்போது நான் எழுதும் எழுத்தின் சாயல் இவர்களிடத்தில் இருந்து கற்றுக்கொள்ளபட்டது...அதனால் எனது எழுத்தில் யாருடைய சாயாலாவது நிச்சயம் இருந்தே தீரும்......

வலைப்பூ ஆரம்பித்தாகிவிட்டது.. நமக்கு என்ன நன்றாக தெரியும்... சினிமா... அதில் பாத்த பாடங்களை பகிர்ந்து கொண்டால் என்ன? என்று தோன்ற... சினிமாவை எழுத ஆரம்பித்தேன்... இப்போது எல்லாரும் என் உலக சினிமா அறிமுகத்துக்கு சிலாகித்தாலும்..... என் முதல் சினிமா பதிவு இப்படித்தான் இருந்தது... பார்க்க ஆசை இருப்பின் கிளிக்கவும்...



முதலில் நான் எழுதிய ஒரு பத்து பதிவுகள் சீண்ட ஆட்களே இல்லை...நானும் அதை பற்றி கவலை கொண்டதில்லை...நான் எனக்கு தெரிந்தவற்றை தடவி தடவி டைப் அடித்து எனது பக்கத்தில் பதிந்தேன்... ஒரு பத்து வரி அடிக்க கடுப்பாக இருக்கும்... சேவ் செய்ய தெரியாமல் அடித்தது எல்லாம் காணாமல் போன பாராக்கள் ஏராளம்... ஆனாலும் விடாமல் மனம் சளிக்காமல் தடவி தடவி டைப் அடிக்கின்றேன்.... இப்போது சொல்கின்றார்கள்... எங்க சங்க தலைவர் உண்மைதமிழனுக்கு போட்டியாக நான் பெரிதாக அடிக்கின்றேன் என்று.....


இப்போது கூட சாமி என்ற மதுரை நண்பர்... செல்களில் ஆராய்ச்சி செய்பவர்... மெத்த படித்த ஆராய்ச்சியாளர்... சில தினங்களுக்கு முன் ஜெர்மன் சென்றார்...அதற்கு முன் சென்னையில் என்னையும் வானம்பாடி அவர்களையும் சந்தித்து விட்டு செல்ல மதுரையில் இருந்து சென்னை வந்ததுமே போன் செய்துவிட்டார்...

எனது சமுக பதிவுகளுக்கு அவரும் அவர்கள் நண்பரும் ரசிகர்களாம்... வெந்த புண்ணில் பிரபாகனை பாய்ச்சவேண்டாம் என்ற கட்டுரையை பிரிண்ட் எடுத்து பாரில் தன் நண்பர்களோடு வரிக்கு வரி அண்டர் லைன் செய்து விவாதம் நடத்தியதை சொன்னார்.... மதியம் அவரோடு மதிய உணவை சாப்பிட்டுகொண்டே நிறைய பேசினோம்... போகும் முன் எனக்கு மூன்று புத்தகங்களை பரிசளித்தார்....ஆனால் நான் முதன் முதலில் எழுதிய சமுகத்தை பற்றிய பதிவு இப்படித்தான் இருந்தது....எந்த பின்னுட்டமும் வராது...கிணத்தில் போட்ட கல் போல் இருக்கும்...ஓட்டும் இல்லை ஆனால் வாசிக்க ஆரம்பித்தார்கள்...அந்த முதல் சமுகபதிவு இதுதான் வாசிக்க கிளிக்கவும்....

அதன்பின் மெல்ல மெல்ல படித்தார்கள்... கொஞ்சம் கொஞ்சமாக தெரிந்தேன்...பதிவுலகில் நண்பர் அதிஷாதான் என் திருமணத்தின் பத்திரிக்கையை அவர் வலையில் போட்டு பதிவுலகம் சார்பில் என் திருமணத்துக்கு நிறைய வாழ்த்துக்கள் வந்தன.. நிறைய பதிவர் சந்திப்பு நடந்தது.. நான் போனதேயில்லை... அதிஷா ஒவ்வோரு முறையும் போனில் அழைப்பார்.....

நான் சென்றது இல்லை... எனக்கு அவ்வைசண்முகி மணிவண்ணன் போல் கூச்சசுபாவம்.... ஆனால் முத்துக்குமரன் இறப்புக்கு பதிவர்களின் கண்ணீர் அஞ்சலியின் போது நான் நேரில் போனேன்... அப்போதுதான் அதிஷா, லக்கி, பஸ்டன் ஸ்ரீராம், கேபிள்,பெங்களுர் அரவிந்தன் என்று பலரையும் நேரில் சந்தித்தேன்...


சிறு குறிப்பு....


ஏன் 500வது பதிவுக்கு எழுதவில்லை.... ஏன் இதற்க்கு இவ்வளவு விளக்கம் தேவையா? இரண்டு வரியில் சொல்லாமே? என்று யாராவது மனதில் நினைத்தால் தாராளமாக... குகூளில் ஒரு பிளாக் பக்கம் ஆரம்பித்து தாராளமாக உங்கள் கருத்தை சொல்லவும்... இங்கு இப்படித்தான்... இது மெத்த படித்தவர்களின் தளம் அல்ல...

இது பதிவு ஆரம்பித்து முதல் முறையாக எழுத ஆரம்பிப்பவர்களுக்கு இந்த பதிவு உத்வேகமாக இருக்கும்....படித்து பிடித்து இருந்தால் ஓட்டுபோடவும் என்று மட்டும் சொல்லி இருக்கின்றேன்...... அப்போது எல்லாம் எனக்கு பெரிய நண்பர்கள் வட்டமோ அல்லது நேசிப்பவர்களின் வட்டமோ அப்போது இல்லை.. நான் சாட்டில் போய் ஓட்டுபோட சொல்லியோ அல்லது எனக்கு நீ போடு நான் உனக்கு போடறேன் என்ற கமிட்மேன்ட் எதும் நான் வைத்துக்கொண்டது இல்லை....

என்னை பொறுத்தவரை 500 என் எண்ணிக்கை பெரிய விஷயம்...எனக்கு பிளாக் எழுதுவது என் முழுநேர தொழில் இல்லை... என்னை நானே திரும்பி பார்க்கவும்... என்னை தட்டிக்கொடுத்த புதிய நண்பர்களுக்கு என்னை பற்றி சொல்லவும்...என்னை இத்தனை நாளாய் வாசிப்பவர்களுக்கு என் நன்றியை சொல்லவும் இந்த பதிவுகள்...

இந்த பதிவு...சிங்கபூரில் பெயர் மறந்து விட்டது...மாதம் 15000 சம்பள்ம் வாங்கி.. வீட்டுக்கும் உறவுகளிடமும் பேசாமல் என்னிடம் செல் போனில்... உங்கள் பதிவு எனக்கு நிரம்ப தன்னம்பிக்கையை கொடுக்கின்றது என்று சொன்ன முகம் தெரியாத நண்பனுக்காகவும்...

மாலத்தீவில் பார் அட்டேன்டராக வெலை செய்து கொண்டு இருக்கும் தருமன்... அண்ணே உங்கள் பதிவுகள் மற்றும் தமிழ்மணம்,தமிளிஷ்தான் இந்த தீவில் என் வெறுமையை போக்கும் சாதனங்கள் என்று சொல்லி போனில் அரைமணிநேரம் பேசியவனுக்காவும்...

கேரளாவில் இருந்து முரளி என்பவர் தன் நேரத்தை ஒதுக்கி கடிதத்துக்கு பதில் டிசைன் செய்து அனுப்பிய அந்த நேசத்துக்காக நான் எழுதுகின்றேன்......

படங்களை கிளிக்கி பார்க்கவும்

தொடரும்....

அன்புடன்
ஜாக்கிசேகர்

பிடித்து இருந்தால்ஓட்டுபோடுவது உங்கள் இஷ்டம்