அழுகை

அழுகை பெண்களுக்கானது... 

ஆண் அழவே கூடாது.... கம்பீரம் புருசலட்சனம்...

ஒரு ஆண்   என்றால் எப்போதும்  அழாமல் கம்பீரமாக இருக்கவேண்டும் என்று காலம் காலமாக ஆண்களுக்கு சொல்லப்பட்டு வருகின்றது... அல்லது அப்படி சொல்லப்படுவதை  கேட்கப்பட்டே வளர்ந்து வருகின்றோம்...

சிறு வயதில்  எதுக்கெடுத்தாலும் அழுகைதான்... அதிக பட்சம் அடி பட்டு நிறைய முறை வலிதாங்கமல் அழுத கணங்கள் ஏராளம் ,என்  பலப்பம் எடுத்துக்கிட்டான்... என் சிலேட்டை உடைச்சிட்டான், என் பாலகோவாவை  என்கிட்ட இருந்து புடுங்கி தின்னுட்டான் என்று புகார்களோடு கண்ணீர் வெள்ளத்தையும்  சேர்த்தேதான் நாம் வாழ்ந்து கரைத்து இருக்கின்றோம்.

  அப்படியே சிறுவயதில் நம்மையறியாமல் துயரத்தின் பால் அழ நோர்ந்தால் நம் உடன் படிக்கும்  குட்டி குசுமான்கன்  அழகையுனுடே  ஏதாவது செய்து, ஜோக் அடித்து  அழுத புள்ளை சிரிக்குதாம் கழுத பாலை குடிக்குதாம் என்று பாடி வெறிப்பேற்றுவார்கள்....

அம்மா  அப்பா சொல் பேச்சு  கேட்காமல்   திருட்டுதனமாக விளையாடுவது, கோலி குண்டு விளையாடி அம்மாவிடம் உதைவாங்குவது என்று  உதை விழும் கணத்தின் பொருட்டு அழுகைகள் நீட்டி முழங்கி இருக்கலாம்.

டுரிங் தியேட்டர்களில் பாலும்பழமும், துலாபாரம், கர்ணம் பார்த்து விட்டு அம்மா அழுவதை பார்துது விட்டு நாமும் நிறைய முறை அழுது இருக்கின்றோம்...

 சிறுவயதில் ஆணும் பெண்ணும் அழுவதை யாரும் சீரியாசாக  எடுத்துக்கொள்வதில்லை... ஆனால்  பதின்மவயதை கடந்த ஆணின் உதட்டுக்கு மேலே கம்பளிபூச்சி  மீசை வளர்ச்சி காணும் போது, ஒரு ஆண் அழுவது என்பது நகைப்புக்குறியதாகவும்,தகுதியற்ற ஆணாகவும் உருவகபடுத்தபடுகின்றான்.

பதின்ம வயதை கடக்கும் போது மரியாதை, ஏமாற்றம் , கழிவிரக்கம் போன்ற கட்டங்களை ஒரு ஆண் எதிர்கொள்கையில் அழுகை அத்தி பூத்தது போல எப்போதாவது நேர்கின்றது.

 இவன் வயசுல இருக்கறது எல்லாம் ஆசாரி  வேலைக்கும் நகைகடைன்னு வேலை செஞ்சி செட்டில் ஆகுது... இது என்ன பண்ண போவுதுன்னு தெரியலை என்று அப்பா திட்டும் போது  லேசாக கண்ணீர் எட்டிப்பார்த்து இருக்கின்றது.

ஏன்டா இப்பதான் வீட்டை கழுவி விட்டேன்... அதுக்குள்ள உள்ள  நடந்து  நாஸ்த்தி பண்ணிட்டே,  காலையில எழுந்ததுமே என் வீட்டுக்கு வரனுமா? என்று என்  அத்தை திட்ட பொசுக்குன்னு கண்ணீர்...

தாத்தா பாட்டி இறந்த போது அழுத சின்ன சின்ன அழுகைகள்...

மாமா இறந்த போது என் மாமா பையன் தாமோதரன் , ஜாக்கி நம்மளை எல்லாம் விட்டு விட்டு மாமா போயிட்டாருடா ....என்று கதறியது போது நானும் கதறினேன்.

காலில் டிவிஎஸ்பிப்ட்டி  ஸ்டேன்ட் கிழித்து  தையல் போட்ட போது கண்கலங்கி இருக்கின்றேன்.

வெவ்வேறு கால கட்டங்களில் என்னிடம் காதலை  சொன்ன நான்கு  காதலிகளை என் குடும்ப சூழல் காரணமாக   ஏற்றுக்கொள்ள முடியாமல் தவித்த போது  வந்த கட்டுப்படுத்த முடியாத அழுகை.

 பாண்டி  நெஞ்சக நோய் மருத்துவமணைக்கு கையில் காசு இல்லாமல் சைக்கிளில் அழுத்து போக அம்மா என்னிடம் சைக்கிள் ஓட்டறது கஷ்ட்டமா இருக்கா என்று  கேட்க , அம்மாவிடம் எறிந்து விழுந்து விட்டு தனிமையில் மருத்துவமணை யூக்கிலிப்டஸ் மரத்துக்கு கீழே நின்று குலுங்கி அழுத அழுகை.

அம்மா ரொம்ப மோசமா இருக்கா நான் கள்ளக்குறிச்சிவரை டயர் எடுக்க போறேன்,... நீ அம்மாவை  போய் பார்த்துக்கோ என்று மாமமரத்துக்கு கீழ் நின்று அப்பா  அழுத அழுகை.

ஹலோ இருப்புக்கடை செல்வராசா?

நான் ஜாக்கி..... பாண்டியில் இருந்து பேசறேன்.

டேய் ஜாக்கி பாடி இங்க வந்துடுச்சி சீக்கிரம் கடலூர் வா....

சிலமணிநேரம் முன் ஜெயா, ஜாக்கி அம்மா என்று அழைக்கப்பட்ட அம்மா ....இறந்த உடனே பாடியாக  பெயர் மாற்றம் கண்ட அந்த வார்த்தை கொடுத்த வலியில் எஸ்டிடி பூத் வாசலில் ஓ ராமா என்று சுற்றம் பார்க்காமல் பெருங்குரல் எடுத்து அழுத அழுகை.

 இரண்டு நாட்கள் என் மீது  அம்மா உடலை பார்த்து  துக்கம் விசாரித்தவர்கள்  பெருங்குரலேடுத்து  அழுத போதும், நான் கலங்காமல் நின்றேன்...ஆனால் குழியில் அம்மாவை கிடத்தி..... முகம் பார்க்கறவங்க கடைசியா முகம் பார்க்கலாம், என்ற போது கூட் வராத அழுகை முதல்  மம்முட்டி மண்  மஞ்சள் பூசிய அம்மாவின் சலனமற்ற முகத்தின்  மீது  சொத் என்று விழ, அதுவரை கட்டுபடுத்தி வைத்து இருந்த அழுகை பீரிட்டு கெடிலம் நதிக்கரை திரும்பி பார்க்கும் அளவுக்கு கதறிய அழுகை.

என் வீட்டில் உட்கார்ந்து என் தங்கைகளோடு பேசிக்கொண்டு இருக்கும் போது ஏதோ திடிர் என்று  அம்மா நியாபகம் வர திடிர் என்ற கண் கலங்கி இருக்கின்றேன்.

 ஹார்ட் அட்டாக்கில் இறந்து போன என்  மாமானாரை பார்த்து என் மனைவி கதற அவளை பார்த்து நானும் அழுது இருக்கின்றேன்...

நெகிழ்ச்சியான உலகபடங்கள் பார்க்கும் போது கண்கள் கலங்கி விடும்.

யாழினி வயிற்றில் வைத்துக்கொண்டு மனைவி  பிரசவ வலியில் துடிக்க, லேபர் வார்ட்டில் யாரும் இல்லை  நீங்க அவுங்க புருஷன்தானே? நீங்க கூட சப்போர்ட்டுக்கு இருங்க, என்று சொல்ல மனைவி  பிரசவ வலிதாங்காமல் கதறிக்கொண்டு இருக்க, நான் செய்வதறியாது அவள் கரம் பற்றி  நானும் கதறினேன் ....அவளுக்கு மட்டும் வலி கொடுத்து விட்டாயே இறைவா என்று...

எப்போது  சிவாஜி நடித்த தெய்வமகன் பார்த்தாலும் கண்களில் கண்ணீர் வெள்ளம் பெருக்கெடுக்கும்...

 உங்களை அப்பான்னு ஒரு முறை கூப்பிடலாமா?

 என் பேர் கண்ணன் ... நீங்க சொல்லி தெரிஞ்சிக்க வேண்டிய என் பேரை நான் சொல்லி தெரிஞ்சிக்கற ஒரு கொடுமையான சூழல் போன்ற டயலாக்குகள் கண்களை கலங்க வைத்து விடுகின்றது...

மகாநதி எப்போது பார்த்தாலும் கண்ணீர் கேரன்ட்டி.  செல்வராகவனின் மயக்கம் என்ன திரைப்படமும் அதில் வரும் பிறைதேடும் நிலவிலே பாட்டினை  எப்போதும் கேட்டாலும் பார்த்தாலும்   கண்ணீர் ஊற்றை தட்டி விடும் திரைப்படம்அது..

சமீபத்தில்  சிரித்து சிரித்து கண்களில் கண்ணீர் வந்த படம்..... நடுவுல கொஞ்சம் பக்கத்தை காணோம்...

நேற்று சென்னை  கீழ் கட்டளை மயான பூமியில் மணிஜி மனைவியின் உடல் தகனம் நடந்தது... கடைசியா ஐயோ என்று பெருங்குரலை  அவர் மகள்  எழுப்ப, சகலமும் உடைந்து ஒரு பெரும் அழுகை, கட்டுப்படுத்தி வெளியே வந்தால் கே ஆர் பி செந்தில் தோள் சாய அது  இன்னும் பீரிட்டு வெடித்து  கிளம்பியது.

மணிஜி மனைவியை இரண்டு முறை பார்த்து இருக்கின்றேன்...  ஒரு முறை வணக்கம் கூறி இருக்கின்றேன்.

ஏன் அப்படி ஒரு அழுகை தெரியவில்லை...

ஆனால் அழுது  முடித்த போது மனம் தியானத்துக்கு பின்னான அமைதியோடு இருந்தது. என்னவோ பெனாயில் போட்டு மனதை தகுழுவி தொடைச்சது போல பளிச் என்று இருந்தது....  கடந்து மூன்று மாதங்களாக இருந்த மனசோர்வு அந்த  அழுகையின் கண்ணீரோடு கரைந்து போனது போல லேசாய் மாறிப்போனது.

 சிறு வயதில் துக்க வீடுகளில் அம்மாவோ ,ஆயாவோ,  அத்தைகளோ, சம்பந்தமே இல்லாமல் எப்படி காலையில் இருந்து இறுதி  ஊர்வலம் கிளம்பும் வரை  அழுது மூக்கு சளி சிந்தி புடவை முந்தியில்  துடைச்ச படி, எப்படி தொடர்ந்து  அழ முடிகின்றது என்ற கேள்வி என்னுள் எழும்...

பிரிந்து போனவருக்காக 10 பர்சன்ட் அழுதால் தன் செர்ந்த வாழ்க்கை துயரங்களை துக்க வீடுகளின்  போர்வையில் அழுது தீர்த்து இருக்கின்றார்கள் என்பது  இப்போது புரிகின்றது.

எவன் சொன்னது அழுகை பெண்களுக்கானது மட்டும் என்று??

பிரியங்களுடன்

ஜாக்கிசேகர்.

நினைப்பது அல்ல நீ
 நிரூபிப்பதே நீ.....
EVER YOURS...